Maandag ochtend was de moment waarop we terug onze nieuwe week UZL gingen starten. Mama, papa en victor waren al voor 7h wakker. Waarop we met ons 3 reeds naar beneden gingen ons klaarmaken. MJ lag nog goed te slapen. Eenmaal beneden kwamen oma en opa al Victor ophalen. Van zodra oma zag dat MJ niet beneden was moest ik niet aarzelen om ze zelf te gaan halen. Een slapende MJ zag een fiere oma aan de bedrand staan die haar al speelserwijze wakker maakte. Op MJ haar gekende stijl kwam ze in snooze-mode beneden aan. Van zodra ze haar broer zag gingen de oogjes al fonkelen. Iedereen werd in gereedheid gebracht waarop we omstreeks 07.45h vertrokken richting Leuven. De rit opzich was goed verlopen, het inchecken aan de inschrijfbalie ook, maar dan kwam het ontnuchterende antwoord dat we op kamer 405 liggen. Dit wil zeggen een superkleine kamer, gelukkig aan de noord-west kant van het ziekenhuis. Marie kwamen we ook direct tegen en ook zij hadden de pechprijs met de kleinste kamer van het hele verdiep.
Eenmaal gesetteld in onze nieuwe kamer kwamen de dokters reeds rond om een check-up te doen en werden we weer zéér vriendelijk onthaald door verpleger Raf. Deze man heeft ons van in het begin verzorgt en doet ook alle kampen en activiteiten van UZL mee. MJ kent raf al een klein beetje wat het aanprikken van MJ aan de katheter wat draaglijker maakte. We kregen eerst een medicijn tegen de bijwerkingen van de chemo, waarna we omstreeks 12h startte met de eerste chemo over een uur. Dit alles verliep heel vlot, en omstreeks 16h werden we aan onze 24h chemo gekoppeld en was het aftellen geblazen. MJ heeft met haar partner in crime Marie een goede verstandhouding, hoewel ze nog steeds niets wil delen van haar speelgoed of Ipad. De dag ging snel vooruit en omstreeks 19h verliet mama het UZL om richting Mol te rijden waar Victor op haar wachtte. MJ nam al haar pilletjes mooi in en dronk nog een 250cc melk achterna waarop ze zelf aangaf dat ze wou gaan slapen. De eerste keer dat ze in een groot bed ligt. Met een zwangerschapsworst en de zijsponnen moet het lukken om dit tot een goed einde te brengen. Papa keek nog wat naar het voetbal, maar nu is het slaaptijd want morgen is zowel fysiek als mentaal een moeilijke dag voor ons beide. MJ omdat ze nuchter moet blijven, Papa omdat hij zijn dochter voor de x-keer moet vergezellen naar het operatie-kwartier. Hoewel alles een gewenning met zich meebrengt blijft dit iets apart hebben. Morgen meer nieuws!
MJ & M
Reactie plaatsen
Reacties