dag 116

Nadat we onze eerste week in blok 3 hadden afgewerkt hadden we thuis toch wel moeilijke momenten tot zaterdag 16/06.

De rustweek vanaf dan gepland stond kwam niet ongelegen. MJ ging maandag en dinsdag zienderogen vooruit. Met een dieptepunt op dinsdag avond waarop MJ plots terug koorts kreeg s'avonds. Dit was voor ons even een paniekaanval gezien we geen zin hadden om in onze recuperatie week nu ook al naar Leuven te rijden. De afgelopen periode heeft ons geleerd niet direct het ergste te denken. Dankzij onze elektrische thermometer konden we de situatie goed opvolgen. MJ nam een halve dosering paracetamol in, gezien dit alles was wat ze binnenkreeg. Met 38,5° legde we ze in bedje waarna papa om het kwartier ging scannen. Bleek al vlug dat deze koorts snel terug zakte. Tegen dat mama en papa gingen slapen was ze terug onder de 37,5°. Gelukkig maar, hoewel we natuurlijk niet weten vanwaar deze plotse koortspiek komt. Alsnog vredig geslapen werden we woensdag ochtend wakker rond 7h van MJ haar aandacht. Bij het uitnemen van het bedje voelde papa direct dat de temperatuur er terug was. Dit was weer niet goed, gezien we reeds met koort de avond waren ingegaan. Onmiddelijk probeerde we een constante temperatuur op te meten met 39,4 als piek. Hierop besloten we de dokter in Leuven te contacteren, waarop de uiterlijke kenmerken van MJ en haar gedrag werden besproken in een standaard vragenlijstje. Volgens de dokter leek het wel opportuun om het zekere voor het onzekere te nemen en even langs te komen. Koorts is voor Leuven de perfecte indicator dat er iets niet klopt in haar lichaam. Daarop besloten opa en mama naar leuven te rijden, terwijl papa MJ een dosis paracetamol probeerde toe te dienen. Eens iederen in paraatheid was gebracht omstreeks 8.30h was MJ haar koorts terug gestabiliseerd, maar toch besloten we de rit naar Leuven te volbrengen met gerustheid als uitkomst. Eenmaal aangekomen kwamen alle staalnames aan bod. Uitwendig onderzoek, bloedname, urinename, virale wisser van het slijmvlies... Kortom, MJ werd volledig onderzocht om de oorzaak van deze koorts te weten te komen. Al snel bleek (1h later) dat het bloed van zéér hoge kwaliteit was. 8000 WBC's en alle andere waarden zaten ook goed. Tot nu toe het beste bloedresultaat denk ik zelfs. Dit gaf de dokters het uitsluitsel al van fysieke paraatheid. Maar de virale wissers en het bloed dat ze laten kiemen moest uitsluitsel brengen. Na een paar uur gaven de dokters hier ook geen gevolg aan maar zouden natuurlijk briefen na 24h en 48h.

De dag was veel te warm, en eens thuisgekomen had MJ haar zinnen gezet om te gaan zwemmen bij nonkel Raf en Tante Els. Deze verfrissing was gepast tijdens een bloedhete dag en vooral bijna 4h in de auto zitten en wachten in een warme dagzaal.

Omstreeks 17h kwam MJ terug thuis, waarop de koorts terug een piekmoment kreeg. Gelukkig nam MJ ook hier weer de paracetamol in zodat we snel een kans hadden dat deze koorts terug zou weggaan. Papa annuleerde zijn avondactiviteiten en al vlug werd het een constant meten van de koorts met als verlossende factor dat de koorts op 1,5h volledig weg was. Dit was terug positief waarop we met een gerust gevoel de nacht konden vatten. De rest van de week heeft MJ zich super geamuseerd, haar nieuwste hobby is fietsen en go-karten.

Alles werd in gereedheid gebracht om maandag ochtend terug naar UZL te gaan voor onze 2de kuur in blok 3. Deze is identiek aan de vorige 2 weken. Enkel dat we nu weten wat er komt, en dat de vooruitzichten van het weer wel 10° hoger liggen dan toen. Maar maandag ochtend starten we vol goede moed, en vooral hoop dat de warmte ons niet teveel parten gaat spelen.