dag 109

Onze eerste week van blok 3 zit erop.

Vanaf woensdag ging MJ er zienderogen beter op vooruit. Waarna papa de wacht wisselde met mama. MJ was zeer actief en was terug aan het bekomen na de 2 vorige dagen. Wel kwam het kokhalzen nog steeds voor wanneer ze zich opjaagde of haar goesting niet kreeg. Eten en drinken zijn zeer miniem, maar gelukkig krijgt ze nog hapjes binnen.

Woensdag avond deden ze de eerste bloedproef om te zien hoe MJ recupereerde van de chemo. Die specifieke waarde moet onder de 0,2 zijn. En er werd ons heel duidelijk gemaakt dat het niet 2 is, maar onder de 2. Bij de eerste bloedname omstreeks 19h bleek MJ een hoeveelheid van 0,6. Dit was volgens de ervaring van de verpleegsters en arts een teken dat het de goede kant op ging om donderdag avond al naar huis te mogen gaan. Ons buurmeisje had minder geluk en bleef steken op 1,4 en waar terug in koorts en diaree geraakt. Wat terug volledige quarantaine met zich meebrengt en het fysiek en emotioneler natuurlijk nog zwaarder maakt.

Donderdag ochtend was ook een dag waarop MJ nog steeds de betere aan het worden was. Spelen, lawaai maken het kon niet op. De bloedname voor de 2de test werd genomen omstreeks 18h, waarna de carroussel van Labo - verslag - validatie een tijdbom was die natuurlijk maar bleek tikken. Omstreeks 20.30h kwam pas het verlossende signaal dat we naar huis mochten. Mama, oma en opa waren al volledig gepakt en gezakt waardoor een vlugge afreis een succes was. Tijdens de terugreis was MJ wel zeer misselijk met slikken, hoesten met een kokhalzend einde. Bij het binnenkomen van onze living giet MJ zich gaan en kwam alles eruit. Dit was niet het gehoopte einde van onze eerste week Leuven gezien we dit de laatste 24h niet gezien hadden. Met alle voorzicht legde we MJ te slapen met de babycams op luid zodat we snel konden ingrijpen indien het in haar bedje ook misging. De nacht verliep goed.

Vrijdag ochtend begon zoals donderdag gestopt was. MJ was terug opnieuw miselijk en kreeg niets binnen. Zetel liggen en bij de minste poging om eten aan te bieden begon ze spontaan te kokhalzen. Dit was niet wat we verwacht hadden maar zoals we nu reeds enkele malen gezien hebben komt MJ haar weerslag altijd 1-2 dagen later. Wat zou betekenen dat ze vrijdag en zaterdag nog slecht zou zijn. Afgaande op wat we bij haar buurmeisje zagen die woensdag en donderdag al zeer misselijk was. De dag was lang voor mama en oma die het entertainment voor elkaar brachten. Vrijdag avond ging ze behoorlijk goed slapen, maar we wilden ze beneden toch geen seconde zonder de babycam laten want het kon snel keren.

Zaterdag ochtend was de misselijkheid nog steeds niet weg. We besloten naar Leuven te bellen om raad te vragen bij niet alleen het misselijk zijn, maar ondertussen ook uitslag op de zijkant van haar hoofd en blijkbaar had ze ook jeuk hiervan aangezien ze roofjes had van hieraan te krabben. Leuven adviseerde de misselijkheid op te volgen door het drink/eetgedrag en de stoelgang te monitoren. Voor de uitslagen kregen we een zalf voorgesteld die bij de apotheek te halen was. MJ ging de middag in het een laagje zalf... Omstreeks 3h werd ze wakker waarop ze "iets" actiever was in haar doen. Ze wou gaan wandelen en gaan fietsen met papa. Papa had nog eventjes werk buiten maar omstreeks 19h gingen we samen met Tante Sas naar het Legacy festival op het zilvermeer rijden. Mama was bij het de heenrit haar jeansvest kwijt geraakt en wij gingen een nieuwe brengen. Ze fleurde helemaal op toen ze hoorde na het pizza eten bij Oma dat we met de fiets gingen rijden. Ons Lore die op vakantie was mocht ook mee.Hoewel ze stapelzot is om te gaan fietsen zat ze redelijk stil en vooral starend op de fiets. Ze at wel een zakje gummy beertjes op zonder enige vorm van misselijkheid. Na de fietsrit was ze terug beter en speelde met Tante sas nog wat na. Papa probeerde nog even om het verplichte dagelijkse chemopilletje te geven voor het slapengaan, maar dit werd zeer snel afgewezen en MJ gaf een klein beetje over nadat ze toch het binnennam met alle smoesjes vandien. Blij dat alles zo gelopen was, kreeg ook Victor nog de nodige aandacht. Ook tijdens dit verhaal is hij diegene die rustig slaapt, beetje weent wanneer hij honger heeft maar vooral goed slaapt.

Zondag ochtend, wat standaard onze "Croissantdag" is, begon omstreeks 5h met alle kindjes wakker om papje te drinken. De laatste tijd wil MJ ook terug papje omdat ze wat jaloers op die broer van haar. Omstreeks 8h was MJ dan goed wakker waarop ze naar beneden wou. Het bleek al snel aan het rondlopen en vooral het praten dat MJ terug op de plooi aan het komen was. Ze stond er dan ook op dat zij mama en broer mocht gaan wakker maken. Dit gebeurde ook zo. We maakte alles klaar voor de croissants en gelukkig had MJ er evenveel zin in als vorige week. Ze at bijna een volledige croissant op, waarna ze nog ontbijtgranen wou. Dit was het verschil tussen terug naar Leuven bellen omdat de eetlust echt te weinig is voor haar en gewoon thuisblijven. Dit gaf ons allen een goed gevoel. Nadat we alles hadden opgegeten was het tijd om samen met haar broer in bad te gaan. Dit ging ook zeer vlot. We kregen onverwacht bezoek van Lore, Sander en tante Line toen we de kapoenen in bad aan het steken waren.

Het badje had MJ iet of wat terug vermoeid waarna ze wat hangerig op de zetel lag. Dit was het signaal op haar tijdig in bedje te steken. Omsteeks 17h terug wakker en de avond goed afgesloten met het vaste zondag afspraakje bij Oma en Opa.

We kijken uit naar het weekje waarin MJ moet aansterken om dit alles nog eens te ondergaan. We weten nu wat er komt, en opzich zijn de eerste 2 dagen de ergste gezien ze 3 types chemo krijgt op 48h met hierin nog eens een beenmerg punctie.

Op naar onze volgende chemoweek (25-28/6)