Wat vandaag een hoogdag moest worden op vakantie gezien Jessie en ikzelf 20j gelukkig samen zijn, kende vandaag natuurlijk een andere setting en sfeer. MJ was vrolijk opgestaan rond 9h, waarna we samen nog even wat reflecteren over de dag geweest en de dag die komt. MJ moet namelijk leren om te praten tegen ons over haar gevoelens omdat zij moet aangeven wat ze voelt en dan weten wij, verplegers en dokters hoe we daar moeten op inspelen. Misselijkheid, buikpijn, spierpijn, hoofdpijn zijn de moeilijke termen die we haar moeten leren ervaren en doen uitspreken om ons de kans te geven hierop het juiste medicijn te geven om dit te voorkomen/verhelpen.Vandaag zou ook de dag zijn waarop we ons traject fase 1 in dagplanning uitgeschreven kregen. dwz dat we een soort van kalender krijgen waar we voor de hele maand maart reeds een dagplanning krijgen wanneer welke behandeling/chemo/... op programma staat. of we nuchter moeten zijn, welke bijwerkingen er zijn, waarop we moeten letten, ...
Voorlopig staat ons eerste en zwaarste traject op start 22/2 einde 25/3. We weten uit ervaring als MJ alles goed ervaart, en geen al te negatieve inputs zijn zoals koorts of misselijkheid,we het traject niet on hold moeten zetten en we misschien wel thuis zijn met haar verjaardag op 24 Maart. Zonder feest dat is al zeker , maar toch een kleine overwinning behaald voor ons gezin !
Mama en Victor kwamen vandaag alleen op bezoek gezien we met de quarantaine Victor ook de laatste keer fysiek bij zijn zus mochten laten zijn. Hij was superlief voor zijn zusje, en knuffelde ze zoo hard dat MJ er pijn van had. Nog moeilijk te vatten voor een 4 jarige maar ook hij kan met zijn normale kleuterschool leventje een risico vormen voor zijn zus haar immuniteit.
Maak jouw eigen website met JouwWeb