dag 22-25

Vrijdag onze 2de keer in Leuven op de dagzaal. Als taxichauffeur opa, die met een slapende achterbank naar ginder reed. Papa en MJ waren immers allebei moe en probeerde de rust in te halen. Aangekomen in Leuven, 13.45h. Mooi optijd dus. We hadden ons aangemeld aan de balie en moesten reeds 45 minuten wachten alvorens we ons intake gesprek kregen met de arts. Hierin vraagt ze altijd hoe het is geweest thuis, en wat de klachten of vragen zijn. Zéér lieve vrouw met de juiste tactiek om bij MJ een onderzoek te doen via stethoscoop, beetje aftasten van haar buikje en oren en mondje nakijken. Bij dat laatste meldt ze me dat er al tekenen zijn van aftjes. Iets specifiek voor patiënten met leukemie. Dit komt doordat de kanker een verzwakking maakt van het slijmvlies in de mond. Na het bloedonderzoek was het even wachten op de uitslag alvorens ze de chemo klaarmaken. De dokter kwam vertellen dat het bloedonderzoek goed genoeg was om te starten met de chemo. Ze wist ons ook te vertellen dat de WBC gestegen waren van 600 naar 1060. Dit is een goed teken.

De chemo verliep zorgeloos terwijl MJ naar Plop keek, opa en papa keken naar de koers op TV. Net voor 17h mochten we de zaal verlaten. 4km voor de koers aankwam, maar we hebben niet gewacht tot ze aankwamen. Op vrijdag avond van Leuven naar Geel rijden is niet het interessantste parcours dat je kan kiezen. Met langzaam rijden tot Lummen, en iets sneller rijden tot in Ham waren we na 1h, 20 minuten thuis. Opa mocht snel vertrekken naar het eten met zijn scouts vaders. Papa plofte stikkapot de zetel in waarom MJ al aan het eten was. Het was een vermoeiende dat geweest...

Zaterdag was het dan MJ haar verjaardag, ze was niet direct in haar nopjes. We hadden op voorhand reeds aangegeven dat er geen feestje zou zijn. Dit om de besmettingsgraad zo laag mogelijk houden. Oma en Opa kwamen s'morgens met een cake, tante Sas op de middag met wat cadeautjes maar MJ keek er niet eens na om. Als activiteit besloten we dan om eens na de kippen te gaan kijken en de schommel eens te proberen. Gezien MJ dit normaal zéér graag doet. Eens we de schommel hadden bereikt was ze nog euforisch. Maar na 3 zwierbewegingen te hebben gemaakt wou ze al terug stoppen.

Nogmaals iedereen bedankt voor de verjaardagswensen!

Zondag was gestart met een brunch bij Oma/Opa omdat Opa verjaart was eerder deze maand. De bedoeling was dat Jessie en Victor zouden gaan gezien MJ niet de beste dagen achter de rug had. Maar de zondag begon met een vrolijke MJ die veel vertelde en van zodra oma in zicht was zich duidelijk kenbaar maakte om met de buggy te gaan rijden. Dit was voor iedereen aanwezig de kans om te vragen of ze ook niet mee naar Oma mocht. Gezien er al mensen aan het schreeuwen waren van geluk omdat ze MJ nog eens vrolijk zagen keken we de isolatie maar even door de vingers. MJ genoot duidelijk van de aandacht van de Tantes, en alle voorzorgsmaatregelen werden genomen. Allemaal nieuwe gesloten verpakkingen, geen chocolat... kortom een hele waslijst maar Oma was er duidelijk op voorzien.

De zondag kon niet mooier afsluiten dat dan MJ rond 19h zelf voor de eerste keer in haar leven op het potje kaka gedaan heeft. Nooit geoefend, nooit om gevraagd, maar omdat ze moeilijk kon gaan probeer je echt alles. Duidelijk met minder pijn ten opzichte van de manier die we voorheen gebruikte liet ze een mooi exemplaar achter. Samen met mama hebben ze afscheid genomen door hem in de grote wc te verstoppen! MJ keek er weer zelf naar uit om te gaan slapen, maar nog net even wakker geworden om 22.40h. maar flink terug gaan slapen.

Dinsdag terug naar Leuven voor een beenmerg punctie en waarop ze direct chemo in het beenmerg spuiten. Waarschijnlijk daarna terug een update!