Donderdag ochtend vlot opgestaan, een poging gedaan om met haar aftjes toch een boterham zonder korst op te eten. Jessie zou vandaag haar lievelings pudding/yoghurt lactosevrij meebrengen. Als deze fris in de koelkast heeft gestaan dan geen dit een verkoelend effect op de aften. We proberen vast voedsel ipv pudding enz want sinds deze nacht is de diarree toegeslagen. Dit zal/kan haar enkel nog meer onderuit halen omdat de voedzame producten die ze neemt niet opgenomen worden in het lichaam. We hebben staalname laten doen en krijgen hier nog uitslag van.
De witten bloedcellen zijn nog steeds zonder blasten, en zakken nog verder uit naar een 1200 tal. De curve begint wel af te vlakken, waardoor we net onder de 1000 zullen landen eind deze week. Alle haar parameters en onderzoeken zijn klinisch goed. Buiten dat ze toch sterk wit was en vooral hoofdpijn had. De dokter besloot al bloed bij te geven omdat we ons bijna op de ondergrens bevonden. Dit gaf MJ duidelijk een boost, ze kreeg snel terug kleur en vooral ze had de eerste keer eens gelachen (geglimlacht) omdat mama een stuk Verse Muffin op wou eten van papa. Deze hadden we gekregen van een ouder die hier zelf lang gelegen heeft en zo de ouders steun wou brengen. Door dat ze nu wat fitter voelde, praatte ze ook wat mee en gaf ze duidelijk aan dat de aften in haar mond zéér pijn deden bij eten, slikken, spreken, ... Hierdoor gaan we al sneller over op knikken of handgebaar om dit te sparen.
Later op de avond kregen we te horen dat er een parasiet gevonden was in MJ haar stoelgang. Die kan er al lang gezeten hebben maar nu doorgebroken zijn door de verzwakking van het lichaam. (parasiet = Giardia Lamblia )
Op zich geen onrustwekkende parasiet, maar je ziet nu wel wat dit doet met een verzwakt lichaam. De prof stelt ons gerust dat een kuur van 72h deze zal doen verdwijnen. Ze gaat hiervoor elke dag 6 pilletjes moeten nemen, 3 dagen lang omdat dit niet intraveneus kan gegeven worden is er geen andere oplossing.
Vandaag was ook de wisseling van de wacht van papa naar naar mama. Papa mocht na 10d eventjes naar huis om de zoon in bed te steken en naar school te brengen. De avond verliep rustig en MJ kreeg haar waterijsje nog als verkoeling van de aften, en om de nodige suikers te nuttigen. Papa stopte nog bij de Kebap in Balen om te kijken of zijn smaakpupillen ziekenhuis eten zouden kunnen onderscheiden van local food... :-)
Reactie plaatsen
Reacties