dag 21

Vandaag nog eens vroeg opgestaan om ons allen klaar te maken voor onze eerste daguitstap met MJ. Onze taakjes waren eerst kleine broer aangeven in Leuven op het stadhuis omstreeks 09.40h. Waarna we verder de ring afreden om in UZ Leuven ons eerste dag dagzaal te beleven.

Eens aangekomen in de inkom schreven we ons vlug in via de dienst Onthaal, dan was het hoog tijd voor papa om een verdiende koffie te nemen waarop MJ vroeg om Bumba te kijken. We zaten nog niet of ineens komt Bompa ons tegemoet. Hij was met Pol naar de kliniek in Leuven gekomen met de bus en had ons gezien. Want horen doet hij niet zo goed :-/...

Omstreeks 11h kwamen we in de dagzaal aan, waarop we al van verre geroepen werden. De organisatie binnen deze dienst is ook zeer goed. De infrastructuur daarentegen kan wel wat beter. We mochten plaats nemen in de wachtzaal waar ook een animator is waarmee de kinderen allerhande activiteiten doen. Knutselen, verven, puzzelen, gezelschapspellen, kortom alles. Alleen is het niveau niet zo voor 2 jarigen. Maar ons MJ was ook wat overdonderd door wat ze allemaal zag denken we. We begonnen met haar een plaatselijke verdovende gel aan te brengen waarmee ze straks pijnloos de poortkatheter kunnen aanprikken. Dit ging reeds gepaard met de nodige tranen...

Na 1h wachten, en MJ al een tasje soep had achterover geslagen, gingen we over tot aanprikken van de onderhuidse katheter en bloedname. Jullie zullen wel denken, waarom moet deze bloedname niet nuchter gebeuren. Ah, dat dacht ik ook, maar deze bloedname is enkel om bloedplaatjes, WBC (witte bloedcellen) en RBC (Rodebloedcellen) te registreren. Dit kan je niet beinvloeden door nuchter of niet te zijn.

1h later kregen we de uitslag van de professor Uydebroek zelf. Haar bloedplaatjes waren ok, maar haar WBC waren beduidend laag. Dit had als resultaat dat we de gevraagde fleet (spoeling van het onderste deel van de darmen) niet kregen. De professor vond het veel te risicovol gezien de WBC's maar op 600 stonden. Ze gaf ons ook de raad dat MJ nu heel vatbaar is voor infecties, bacterien,... We kregen wel de toestemming om het laxeermiddel te verhogen tot de maximum. MJ had immers reeds van zaterdag middag geen stoelgang meer gemaakt, maar had wel voortdurend krampen...

Eens thuis was MJ direct opzoek gegaan naar haar broer. Maar ze vond hem niet !

Niet veel later kwam oma met Victor binnen waarop ze even samen papje gaven. MJ is zeer verliefd op haar broer, maar niemand mag hem pakken want ze is een beetje jaloers.

Oma was nog maar net binnen of MJ kreeg weer zéér harde krampen in haar buikje. Papa vluchte van het bord pasta naar de verzorgingstafel om MJ met buikmassage te helpen duwen. Deze keer lukte het weer zoals op zaterdag om toch een pamper vol stoelgang te hebben. Nog steeds veel te hard, en dus deed het weer veel pijn bij MJ om deze daad tot een goed eind te brengen. Volledig bezweet en helemaal pertotal besloten we maar om haar eventjes in bedje te leggen. Iets waar ze zelf welknikkend mee instemde. Ze had ook net voor het slapengaan haar eerste maximum dosis laxeermiddel gekregen. Laten we kijken wat het geeft...

Vele vrienden vragen ons ook hoe het met de broer gaat. Ik zal voor hem een aparte blogdag maken waarin wat foto's zal posten en wat info zal vergaren...