goed nieuws binnen slecht nieuws
Na een slapeloze nacht te hebben gehad op een veel te klein opplooibaar zetelbed, mama gelukkig op een standaard bed, kwam de ochtend zoals in alle ziekenhuizen al vroeg op gang.
Sinds onze aankomst op de kamer, werd MJ elke 2h gecontroleerd met een IR-thermometer op koorts. Al om 9h werden we verwacht aan het OK (operatie kwartier). Hier stond een team van 6 verplegers/anestesisten/dokters klaar om haar in slaap te doen. Gezien de gassen en stoffen die er gebruikt worden mocht mama de kamer niet betreden met het oog op de zwangerschap.
Na een half uur (leek wel uuuuuuuuuren) in de wachtzaal te hebben gezeten kwam de verpleging ons roepen dat we terug mochten komen op de wachtzaal waar MJ ondertussen was geopereerd en lag bij te komen met een zuurstofmaskertje en Kaatje in de hand.
Na 45minuten mochten we terug naar de kamer.
Omstreeks 18h, terwijl oma en opa met bompa reeds op bezoek waren kwam de dokter onze kamer binnen. Gezien het bezoek had ze liever dat we in een afgesloten ruimte het gesprek zouden verderzetten.
In deze ruimte vertelde ze ons dan dat MJ de vorm had van acute lymfatische leukemie (lymfoblastisch). Dit de meest voorkomende vorm, maar ook diegene met de meeste kans op overleven. Hieronder enkele statistieken:
Hoe vaak komt welke leukemie bij kinderen voor?
Elk jaar tekent men in België een zestigtal nieuwe gevallen op bij kinderen jonger dan 15 jaar.
- 80 % van de acute leukemieën bij kinderen is lymfoblastisch (ALL)
- 15 tot 20 % van de acute leukemieën is myeloblastisch (AML)
- 4 tot 5 % is een chronische vorm van leukemie (uitsluitend myeloïde of CML bij kinderen)
In meer dan 90 procent van de gevallen blijven de oorzaken van een acute lymfoblastische leukemie ongekend, ook al rust het vermoeden momenteel op een besmettelijk element (waarschijnlijk viraal). Voor de overige 10 procent zijn de erkende risicofactoren genetisch of toxisch van aard en worden ze in verband gebracht met:
- een genetische afwijking zoals trisomie 21 (mongolisme of het syndroom van Down)
- het genetisch erfgoed: de eeneiige tweelingzus of -broer (echte tweeling) van een kind met leukemie dreigt de ziekte ook te ontwikkelen, vooral als die in het eerste levensjaar opduikt
- de blootstelling aan bepaalde giftige stoffen (benzeen, zware metalen) en ioniserende stralingen
Symptomen van leukemie bij kinderen
Acute leukemie duikt bruusk op en uit zich in een beenmergtekort en de woekering van abnormale cellen. Het één is daarbij het resultaat van het andere.
Het tekort heeft gevolgen voor de drie types van bloedcellen. We bemerken dan:
- bleekheid, vermoeidheid, ademhalingsproblemen (ademnood), hartkloppingen (tachycardie) en een algemene onpasselijkheid. Dit wijst op een tekort aan rode bloedlichaampjes (bloedarmoede)
- terugkerende infecties zoals keelontstekingen, bronchitis en tandvleesinfecties (gingivitis) duiden op een tekort aan normale witte bloedlichaampjes
- kleine bloedingen in de huid (puntbloedingen), bloedend tandvlees, neusbloedingen enz. wijzen op een tekort aan bloedplaatjes
De celwoekering komt vooral tot uiting in
- een zwelling van de lever, de milt en de lymfeklieren
- bot- of gewrichtspijn, zozeer zelfs dat het kind mank gaat lopen (dit is te wijten aan de woekering van leukemische cellen in het betrokken beenmerg)
Het gebeurt maar zelden dat een kind al deze afwijkingen vertoont. Vaak blijft het bij één of twee symptomen.
Tijdens dit gesprek werd ons ook de milestones uitgelegd die er in een kankerbestrijdings programma worden opgemaakt.
In de eerste plaats is er de chemotherapie. Deze behandeling verloopt in verschillende stappen:
Inductie
Dit is de eerste fase in de behandeling. Ze moet het aantal kankercellen sterk verminderen. Deze relatief intensieve behandeling duurt 3 tot 4 weken.
Consolidatie
Deze fase begint zodra er een complete remissie is behaald, dus als er geen symptomen en klinische tekenen meer zijn (er zitten dan geen kankercellen meer in het bloed of het beenmerg). In die behandelingsfase worden er andere geneesmiddelen gebruikt dan in de inductiefase.
Intensificatie
Deze fase volgt meteen op de consolidatie en maakt gewoonlijk gebruik van de geneesmiddelen uit de inductiefase.
De onderhoudsbehandeling
Die moet een opflakkering van de ziekte voorkomen en duurt 2 tot 3 jaar. Na afloop van de behandeling wordt de patiënt jarenlang maandelijks opgevolgd. Die opvolging bestaat uit een medisch onderzoek en een bloedafname.
Vermits we nu wisten welk type we hadden, en welke behandeling er nodig zou zijn werd er vrijdag een volledige dag onderzoeken gezet om alle aspecten na te kijken.
Reactie plaatsen
Reacties